Ziektes Gran Canaria
Op Gran Canaria komen er verschillende Middellandse zeeziektes voor. Onze honden worden hierop getest voor ze naar Nederland komen. Toch kan het voorkomen dat uw hond een van deze ziektes oploopt. Hierbij een korte samenvatting van de ziektes en de symptomen.
Toch vragen wij u om deze ziektes op te zoeken op internet en u in te lezen in elk van deze ziektes. Zodat u goed voorbereid bent wanneer uw hond, ondanks de gezondheidstest, toch ziek zou worden.
Borreliose (ziekte van lyme)
De ziekte van Lyme of borreliose is een ziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi. Deze bacterie wordt overgedragen door bepaalde soorten teken waarvan in Nederland de teek Ixodus ricinus de belangrijkste is. De ziekte van Lyme geeft meestal vage klachten:
Koorts, lusteloosheid, verlies van eetlust, wisselende kreupelheid, gezwollen lymfeklieren, schade aan de nieren.
De behandeling bestaat uit het geven van antibiotica.
Anaplasma
Anaplasma wordt door dezelfde teek overgebracht als de ziekte van lyme.
De hond wordt na 1-2 weken na besmetting ziek.
De symptomen van Anaplasma zijn: Acute lusteloosheid, slechte eetlust, koorts, kreupelheid, bleke slijmvliezen, diarree, braken, huidbloedingen, benauwdheid, vergrote lymfeklieren, vergrote milt.
Zelden: hoesten, oogontsteking, zwelling van de poten, veel drinken en neurologische verschijnselen. De behandeling bestaat uit het geven van antibiotica.
Ehrlichiose
Ook Ehrlichia/Ehrlichiose wordt door een teek overgebracht.
De eerste symptomen volgen 5 tot 20 dagen na de besmetting: koorts, rillingen, gebrek aan eetlust, neerslachtigheid en bloedarmoede, gezwollen lymfeklieren, pijnlijke spieren en gewrichten, bloed in de urine, bloedingen in de neus en elders, ernstige rug- of nekpijn en oogproblemen (uitscheiding, infecties). Ook neurologische afwijkingen als toevallen of moeilijk lopen komen voor, evenals problemen met de ademhaling of met het hart. Als u er op tijd bij bent is het zeer goed te behandelen met een antibiotica- kuur en kan de hond zeer goed genezen.
Hartworm
Hartwormen worden overgedragen door muskieten. Wanneer een besmette muskiet een hond bijt, geeft hij de larven van de worm door die vervolgens door het lichaam migreren totdat ze in circa 3-4 maanden tijd hun uiteindelijke bestemming hebben bereikt (hart en longslagaderen); daar groeien ze binnen nog eens 3 maanden uit tot volwassen wormen (macrofilariae) en beginnen larven te produceren (microfilariae) die ongeveer 2 jaar kunnen overleven in de bloedsomloop.
De eerste tekenen bestaan uit af en toe hoesten en vermoeidheid; later wordt de hoest chronisch en gaat gepaard met een moeizame ademhaling – vooral tijdens en na lichaamsbeweging –, een lichte bloedarmoede en lusteloosheid. In vergevorderde gevallen kan de hond zelfs al na een lichte lichamelijke inspanning instorten. De meeste honden ontwikkelen uiteindelijk een congestief tekortschieten van de hartfunctie.
De behandeling van een hartwormbesmetting is een lang en riskant proces. Zowel stervende hartwormen als hun larven kunnen leiden tot shock en embolie. Tijdens de behandeling moeten honden streng gecontroleerd worden op bijwerkingen en moet hun activiteit gedurende een paar weken beperkt worden. Bovendien – in vergevorderde gevallen – herstelt hun gezondheid zich niet; zelfs niet na een doeltreffende behandeling.
De gevreesde ziekte Leishmania komt op Gran Canaria NIET voor.